معرفی دانه سبز قهوه اندونزی روبوستا | طعم‌های متنوع از جزایر آتشفشانی

اندونزی، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان قهوه در جهان، به‌ویژه در زمینه قهوه روبوستا، شناخته می‌شود. شرایط آب و هوایی متنوع و خاک‌های آتشفشانی غنی این کشور، دانه‌های قهوه‌ای با ویژگی‌های منحصربه‌فرد تولید می‌کند.

۱. مناطق کشت قهوه روبوستا در اندونزی

قهوه روبوستا در مناطق مختلفی از اندونزی کشت می‌شود که هر کدام به دلیل شرایط جغرافیایی و اقلیمی خاص، ویژگی‌های طعمی متفاوتی دارند.

الف) سوماترا

جزیره سوماترا در شمال غربی اندونزی واقع شده است. قهوه‌های روبوستای این منطقه به دلیل فرآوری خاص، دارای طعم‌های تند و غلیظ هستند. این قهوه‌ها برای افرادی که به دنبال طعم‌های قوی و متمایز هستند، مناسب‌اند.

ب) جاوه

جزیره جاوه یکی از قدیمی‌ترین مناطق کشت قهوه در اندونزی است. قهوه‌های روبوستای جاوه به دلیل شرایط آب و هوایی خاص و روش‌های سنتی کشت، دارای طعم‌های خاکی و متعادل با نت‌های تلخ هستند. این قهوه‌ها برای ترکیبات اسپرسو بسیار مناسب‌اند.

ج) بالی

در جزیره بالی، قهوه‌های روبوستا در ارتفاعات کشت می‌شوند. این قهوه‌ها دارای بدنه متعادل و اسیدیته کم با نت‌های ادویه‌ای و میوه‌ای هستند. طعم منحصربه‌فرد این قهوه‌ها نتیجه کشت در کنار درختان میوه مانند پرتقال است که به دانه‌های قهوه ویژگی‌های طعمی خاصی می‌بخشد.

د) سولاوسی

جزیره سولاوسی با ارتفاعات مناسب، محیطی ایده‌آل برای کشت قهوه روبوستا فراهم کرده است. قهوه‌های این منطقه دارای کرمای بالا و تلخی متوسط با نت‌های شکلات تلخ و ادویه‌ای هستند. این ویژگی‌ها نتیجه شرایط خاص جغرافیایی و روش‌های فرآوری منحصربه‌فرد است.

۲. ویژگی‌های طعمی و شیمیایی قهوه روبوستای اندونزی

قهوه‌های روبوستای اندونزی به دلیل شرایط کشت و فرآوری، دارای ویژگی‌های خاصی هستند:

• میزان کافئین: بین ۲.۵ تا ۳.۲ درصد، که بالاتر از میانگین قهوه‌های عربیکاست.

• بدنه (Body): سنگین و کرمی، مناسب برای ترکیبات اسپرسو.

• تلخی (Bitterness): زیاد، اما متعادل در مقایسه با روبوستاهای دیگر.

• اسیدیته (Acidity): کم تا بسیار کم، که باعث ملایم‌تر شدن طعم می‌شود.

• پروفایل طعمی: نت‌های خاکی، چوبی، شکلاتی و گاهی ادویه‌ای، بسته به منطقه کشت.

۳. فرآوری قهوه روبوستا در اندونزی

روش‌های فرآوری قهوه در اندونزی تأثیر بسزایی در ویژگی‌های نهایی دانه‌های قهوه دارد:

• فرآوری نیمه‌شسته (Wet-Hulled): این روش که در اندونزی به نام “Giling Basah” شناخته می‌شود، باعث ایجاد بدنه سنگین و طعم‌های خاکی در قهوه می‌شود. این فرآوری منحصربه‌فرد در مناطق سوماترا و جاوه رایج است.

• فرآوری طبیعی (Natural Process): در این روش، دانه‌های قهوه همراه با میوه خشک می‌شوند که منجر به افزایش شیرینی و نت‌های میوه‌ای در قهوه می‌شود. این روش در مناطقی مانند بالی و سولاوسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.